Kanten Stad
Stad die eeuwenlang haar bloesems
uit steen en hemel sneeuwt
Brugge, kanten stad, stad van seringen en rozenkransen, stad van bronzen gezichten die uw blik vastkluisteren. Witte zwanen op donker Minnewater en elk glasgordijn wil een zomerjurk zijn. De zon slaapt als een sinaasappel tussen de bomen.
Brugge, waar dichters vechten met hun demonen. Fluwelen stemmen om fijnmazig glanzende pleinen en kabbelende kasseien neer te schrijven.
Vijf vrije Brugse stadsdichters weven een plattegrond van de stad als een doolhof waaruit u niet ontsnapt. Hoor de klokken, ze roepen nog op tijd en stond. Boven de tuinmuur draait een lichtend aureool, de Meifoor claxonneert en schreeuwt. Wie niet van de stad is, neemt foto’s. Maar wat zeggen die over krom geslagen praatjes, krakende vloerplanken of zwaluwnesten onder de gewelven? Over de zoektocht naar een hart dat klopt en de kreten van petanquespelers in het Koningin Astridpark — luider in de lentelucht?
Fijnzinnige stadsgedichten uit liefde voor een stad vol ziel.
Naar het Engels vertaald door Annmarie Sauer.
______________________________
City, which for centuries
snows her blossoms of stone and heaven
Bruges, city of lace, city of lilacs and rosaries, city of bronze faces which cling your view. White swans on the dark Minnewater -Water of Love- and every lace-curtain wants to be a summer dress. The sun is sleeping like an orange amid the trees.
Bruges, where poets fight with their demons. Velvet voices to write down shining squares and rippling cobble stones.
Five free Bruges based city poets weave a plan of the city like a maze from which you cannot escape. Listen to the bells, they still shout on time. Above the garden wall a bright halo is turning, the May Fair honks and yells. He who does not belong to the city, takes pictures. But what do those say about gibberish tattle, cracking floor-boards or swallow nests under the vaults? About the search for a beating heart and the cries of pétanque players on Queen Astrid Square -louder in the open air?
Witty city poems made out of love for a city full of soul.
Translated into English by Annmarie Sauer.
Knipsel
Zomer
Seringen zingen zich tot oleanders
van het Noorden, hun grachten
Canal Grande maar met motoren
die de adel van de avond storen.
Voor wie Bourgondisch leven wil
kent elke straat zijn eigen droom,
zijn kalm gekoesterde patroon.
Rent de dood rond zonder schroom.
Bruges la morte murmelen monden
van vreemdeling en autochtonen,
zij die koetsen raden en de ziel
van zadeldieren aan zien komen.
Heilig is de avondstond, gensters
in het verre vensterglas van erkers
en portieken die in schemer baden.
Stemmen die naar monden raden.
Nele Lambrichts – :
De immer actieve en binnen het Vlaamse literaire leven soms voorbeeldige uitgeverij P heeft de gedichten van de eerste vijf vrije poëtische impressionisten gebundeld onder de titel Kanten Stad. Het is een boek geworden in een ongebruikelijk formaat, kleurig vorm gegeven door Lies van Gasse, ooit zelf een vrije stadsdichteres. Aan de Nederlandse teksten is een Engelse vertaling toegevoegd die voor vier van de vijf poëten is vervaardigd door Annemarie Sauer. Eén van de vijf, Marcus Cumberlege, is van origine Engelstalig: hij vertaalde zijn gedichten zelf.
(Over Hedwig Speliers) Zijn poëtisch werk is niet te onderschatten, ook zijn invloed niet. (…) Het meest trof mij het gedicht over de herfst waarin hij over de grote figuren van lange tijd her spreekt: ‘laat ons liggen bij Maria van Bourgondië, / het koele brons van haar borsten strelen / Laten wij haar lichaam weelderig delen / het licht van haar gezicht als een gedicht’.
Hans Franse, Meander