Winkelmand bekijken “De diepe cello van de nacht” is toegevoegd aan je winkelmand.

 19,00

Hotel slapeloosheid

Auteur: Joris Iven Charles Simic

‘Displaced person’ Charles Simic bespeelt de dualiteit van het verhevene en het frivole: ‘het laagste is even heilig als het hoogste’. In zijn gedichten worden watermeloenen groene boeddha’s en stopt hij zijn kinderhoofd onder de overjas van zijn moeder om niet te zien hoe de mannen waren opgehangen aan telefoonpalen. Zijn poëtisch universum bestaat uit twee dimensies: ‘De wereld die we in ons hoofd zien/ En de wereld die we dagelijks zien’.

De dichter Simic is ook een klein beetje God: ‘Poëzie is niets minder dan een door God aangesteld medium. God zelf spreekt niet in proza, maar communiceert met ons door middel van hints, tekens en nog niet waargenomen gelijkenissen in de ons omringende voorwerpen.’ Simic deelt het enthousiasme van Walt Whitman en het pessimisme van Emily Dickinson. Dat maakt van hem een uitgesproken Amerikaans dichter.

Knipsel

Groene boeddha’s
In de fruitkraam.
We eten de glimlach
En spuwen de tanden uit.

Over de auteur

CHARLES SIMIC (Belgrado, 1938) kende een woelige jeugd, die getekend werd door de oorlogsperiode en gezinsperikelen. In 1954 vertrok hij met zijn broer en moeder naar de Verenigde Staten, om zich bij zijn vader te voegen. Simic schreef meer dan zestig boeken, waaronder een twintigtal poëziealbums. Zijn eerste dichtbundel, What the Grass Says verscheen in 1967. Voor The World Doesn't End in 1989 kreeg hij de Pulitzer Prize for Poetry. In 2007 ontving Simic de wallace stevens Award van de Academy of American Poets en werd hij de nieuwe Poet laureate van de Verenigde Staten. 'His lavish appetite for the bizarre' en 'his inexhaustible repetoire of indelible karakters and gestures' maken van Simic misschien 'our most disquieting muse', aldus Harvard Review. JORIS IVEN (Diepenbeek, 1954) is dichter-vertaler. Hij debuteerde als dichter met Galerie de Taxus in 1987. Bij Uitgeverij P verscheen het intrigerende Perkament/Testament in 2001 en Alles bij elkaar in 2005.

Recensies

  1. :

    ‘boek is verplichte kost voor iedere liefhebber van vitale, verbeeldingsrijke poëzie.’ (De Volkskrant, 20 februari 2009)

    ‘Het gedicht De verloren zoon van de Servisch-Amerikaanse dichter Charles Simic staat in de net uitgekomen schitterende bloemlezing Hotel Slapeloosheid (uitgeverij P) en begint zo:
    De donkere regen in de ochtend.
    Bedoeld om
    Op een gevangenis en een
    schoolplein te vallen
    Viel intussen
    Op mijn moeder en haar oude
    hond.
    Wat een strofe! Dat was de tweede keer in een week dat ik geraakt werd door het beeld van een hond.’ (Het Parool, 21 januari 2009)

    ‘Een degelijke bloemlezing, die een mooie kennismaking vormt met Simics originele poëzie.’ (NDB Biblion, maart 2009)

SKU: 238 Categorieën: , Tags: ,