Charles Simic

Charles Simic (Belgrado, 1938) kende een woelige jeugd, die getekend werd door de oorlogsperiode en gezinsperikelen. In 1954 vertrok hij met zijn broer en moeder naar de Verenigde Staten, om zich bij zijn vader te voegen. Simic schreef meer dan zestig boeken, waaronder een twintigtal poëziealbums. Zijn eerste dichtbundel, What the Grass Says verscheen in 1967. Voor The World Doesn’t End in 1989 kreeg hij de Pulitzer Prize for Poetry. In 2007 ontving Simic de Wallace Stevens Award van de Academy of American Poets en werd hij de nieuwe Poet laureate van de Verenigde Staten. ‘His lavish appetite for the bizarre’ en ‘his inexhaustible repertoire of indelible characters and gestures’ maken van Simic misschien ‘our most disquieting muse’, aldus Harvard Review.

Verschenen boeken