Winkelmand bekijken “Apenverdriet” is toegevoegd aan je winkelmand.
ISBN

978-94-92339-79-9

Paginas

96

Publicatiedatum

17/03/2019

 24,95

la pose voilée

Auteur: Inge Braeckman Malou Swinnen

Met la pose voilée maakte Malou Swinnen een reeks miniaturen van naakte jonge vrouwen met het hoofd gewikkeld in een sluier in combinatie met delicate, sensuele portretten van bloemen, gepresenteerd als diptiek of triptiek, met aandacht voor betekenis, compositie, textuur… en steeds verwijzend naar vrouwelijkheid.

Inge Braeckman neemt in Door de handen van Amor van een adem voorzien de foto’s van Malou Swinnen als uitgangspunt om op een sensuele, erotische manier over de pose van het naakt in verschillende facetten te schrijven. Eigenzinnig en persoonlijk schikt ze in 11 gedichten verbindingen tussen al dan niet specifieke bloemen en de werkelijkheid van het naakt. De gedichten geven de geheimen prijs van wat de pose van een bloem of de bloesem van een lichaam al dan niet vermag. Woord en beeld bestuiven elkaar, en blijven tegelijk op zichzelf bestaan.

Knipsel

 

2.

De liefdeswond, een snede op dit blad papier. Blank
en vergankelijk als de pioenroos de transparantie van

de sluier onderlijnt – een merkteken van beeld dat niet
bedekt, slechts omhelst als een tepel de weg wijst naar

de begeerlijkheid en verleiding van dat wat steeds
aanwezig wil zijn en niet wil wijken. Geen weerloosheid

in tijd. De zachte wending van het lichaam zoals de stengel
naar de bloem grijpt, gaat haast onvatbaar in wit licht op.

Over de auteur

Malou Swinnen geniet grote bekendheid met haar fotografisch werk. Ze publiceerde tot nog toe al zeven spraakmakende fotoboeken bij Uitgeverij P.

Inge Braeckman schrijft poëzie, artistieke essays, recensies en reisverhalen. Ze publiceerde reeds vier dichtbundels. Incantaties I werd genomineerd voor de Herman de Coninckprijs.

Recensies

  1. :

    Uiterst verfijnde portretten van vrouwennaakten in combinatie met beelden van bloemen. In zwart-wit, wat vaak — vooral bij de bloemen — een grafisch effect oplevert: alsof ze uiterst gedetailleerd zijn getekend met potlood op papier.

    Christof Rutten, Het Belang van Limburg

  2. :

    “Wat je ziet zijn emotionele zelfportretten. En wat ik wil zeggen over de vrouw. Ze tonen hun lichaam, je mag naar ze kijken, maar ze zijn niet uitdagend of erotisch. Ze zijn zelfbewust, dat is de manier waarop ik vrouwen wil tonen.” (…)

    “Er zijn veel overeenkomsten tussen fotografie en poëzie. Het heeft te maken met gevoel en intuïtie, en met het gebalde volume. Je moet iets zien te vatten en kunnen weergeven in één beeld, in één tekst.”

    Malou Swinnen in een interview in Het Belang van Limburg.