12,50

Elders wonen

Auteur: Hanna Kirsten

Elders wonen is een bundel van weinig woorden. Met schijnbaar transparante vanzelfsprekendheid bouwt Hanna Kirsten kleine monumenten voor dagelijkse dingen. Van vroeger en van nu, over hoe het was en nooit meer kan worden. Over voorbije en nieuwe liefde, vergankelijkheid en alles wat daarmee te maken heeft. Maar die eenvoud is slechts schijn: er staat heel veel, er leeft heel veel en er wordt nog meer losgemaakt bij het lezen en herlezen.

Elders wonen is een uiterst gevoelige bundel: delicaat en ingehouden. Of, zoals Anton van Wilderode ooit zei: “… geladen en verpuurde berichten uit het innerlijke rijk”.

Een sobere bundel met sensitieve kracht.

Knipsel

augustus was peperdroog
onder de parasol
al appeltaart gegeten

kinderen op de buitentrap
klaar voor een zomerkiekje
de zussen in frivole witte jurken

toch tijd om naar binnen te gaan
het licht liep verloren

wat sloeg in als de bliksem?
het huis was te klein

je huid dun als water

de woorden
bleven in het dak steken

Over de auteur

Hanna Kirsten (Tielt, 1947) was tien jaar lerares Nederlands en verbale expressie. Ze debuteerde in 1973 met Adem voor vogels (Orion-Desclée de Brouwer). Later volgden De kou is uit de lucht (Orion-Desclée de Brouwer, 1975) en De lucht hangt nog vol dagen (Stichting Mercator-Plantijn, 1983). In Wij Europa (Meulenhoff-Kritak, 1988) interviewde ze haar echtgenoot Hendrik Brugmans, de vroegere rector van het Europacollege, over zijn levensgeschiedenis. Tot aan zijn dood, in 1997, maakten zij reizen voor en door Europa.

Recensies

  1. :

    Over haar poëzie:

    ‘Hanna Kirsten schrijft heel (taal)gevoelige verzen, zo bescheiden dat er nauwelijks gesproken wordt.’ (Hugo Brems)

    ‘Laat u door de schijnbaar transparante eenvoud van Hanna Kirsten nooit misleiden: er staat nooit wat er staat, altijd iets meer.’ (Lieven Rens)

    ‘Inderdaad een poëzie van geluk.’ (Anton van Wilderode)

    Over Elders Wonen:

    ‘Regels die je uren laten wegdromen over verleden, heden en toekomst.’ (Meander)

    ‘Met Elders wonen maakt Hanna Kirsten een mooie comeback. (…) Wat Hanna Kirsten beoogde was het neerzetten van “kleine monumenten voor dagelijkse dingen, over hoe het was, over de voorbije en de nieuwe liefde”. Daarin is ze schitterend geslaagd. Elders wonen is een beheerste en doordacht gecomponeerde bundel. Gevoelig en taalgevoelig. Dit zijn gedichten op vleugels van taal. Subtiel maar niet fragiel, gevoelig maar niet sentimenteel. Gedichten van een dichter met een heel persoonlijke stem. Elders wonen is andermaal een “witte” bundel, een uitgepuurde en ingetogen bundel met gedichten die illustreren dat soberheid en ingetogenheid indringender en subtieler kunnen zijn dan exuberante taalexpressies. (…) Ieder woord van het gedicht is uniek. Dat geldt zeker voor de poëzie van Kirsten. (…) Mooi, ontroerend, innig.’ (Poëziekrant)

    ‘Het is gewoon een groot geluk om te weten dat de poëzie wel eens zonder het absolute kan.
    Poëzierapport: 8/10′ (Poëzierapport, april 2005)

SKU: 189 Categorie: Tags: ,