Eistijden
Een kloppend orkahart, zeemeisjes, ruisende dennenbomen, een schaap tijdens een aardbeving. Lees een boek en je reist de wereld rond. Hier spreekt Geert Viaene. Hij schildert een haarscherp, ietwat surrealistisch tableau. Met zijn handen kneedt hij keien uit sterrenstof en gooit ze op een hoop. Hij trekt de mondhoeken omhoog en vogels vliegen achteruit, vouwen hun vleugels in het water. De maan wentelt tegenstroom en ook de zon zuigt zich uit de horizon omhoog.
Er breken eistijden aan. Er vallen gewonden en doden. Wij zijn dit ondertussen al gewoon. En toch danst de schrijver, jubelt hij: wat een geluk dat het woord bestaat. Het verwondert en kan onverhoeds beginnen te bloeden. Een bundel om met mondjesmaat te lezen bij een kan jasmijnthee. De lenteregen trilt de irissen wakker.
Knipsel
En dan is alles anders
Vogels vliegen achteruit, vouwen hun vleugels in het water.
De maan wentelt tegenstroom en ook de zon zuigt zich uit
de horizon omhoog. Katapulten spannen de losgeschoten
touwen op, verdwijnen met gebroken schalen, uitgebroede
eieren in de lauwe moederschoot. Boeken ratelen verhalen
achterstevoren tot waar het begint. Wij stellen ons daar iets
of wat bij voor, weten het nog niet zo goed. Kaften kalven af,
prenten en tekstballonnen schuiven printers in. De potloden
blijven speekselloos in binnenzakken en verlangens groeien.
Over de auteur
Geert Viaene (Roeselare, 1963) is opvoeder, langeafstandsloper, straatmuzikant en dichter. Hij richtte het poëzie-atelier ‘De Witte Inkt’ op in het Wit Huis - een afdeling van De Kade voor volwassenen met visuele en andere beperkingen. Hij won hij in 2015 met het gedicht “En dan is alles anders” de tweede prijs in de prestigieuze Turingwedstrijd. Gedichten van hem werden opgenomen in verschillende literaire tijdschriften waaronder Het Liegend Konijn, Meander Magazine, Absint, KLUGER HANS en in de bloemlezing Het Gezeefde Gedicht.
Nele Lambrichts (geverifieerde eigenaar) – :
Geert Viaene is een prettige dichter. Je denkt als lezer meestal dat je hem begrijpt en dat geeft zelfvertrouwen. Maar dan lees je nog eens en dan wordt het lastig. Er is iets weerbarstigs, dat zich weigert over te geven aan de gemakzucht van een vanzelfsprekende interpretatie. Something rotten in our state of mind? Misschien…
Ivan Sacharov, Meander
Nele Lambrichts (geverifieerde eigenaar) – :
Zoals hij zelf aangeeft: om mondjesmaat te lezen (en te herlezen), vooral voor een goed begrip. Voor de wat meer ‘ervaren’ poëzielezer.
R.A. Wagenaar-Duursma, NBD Biblion