Tijd opent zich als nieuwe wijn

Auteur: Jos Stroobants

Jos Stroobants’ poëzie is geworteld in de klassieke literatuur, maar toch ervaart de lezer haar als erg hedendaags van signatuur. Beelden, monumenten, teksten en muzikale composities uit het verleden zijn een toetssteen voor de beleving ervan in het heden. Zijn reizen naar verre bestemmingen en culturen bieden hem de nodige afstand om beter naar het hier-en-nu te kijken en zo tot diepere inzichten te komen. Zo vindt de dichter zijn plaats in de Europees- christelijke beschavingsgeschiedenis en neemt de lezer met volle overtuiging mee op die zoektocht. Zijn meeslepende verzen confronteren de lezer zowel met het tijdloze verleden als met het tijdelijke van het heden. En de lezer komt net als de dichter ‘verrijkt’ uit deze ontmoeting.

Poëziekenner bij uitstek in ons taalgebied prof. dr Dirk de Geest (KU Leuven) schreef een bijzonder verhelderende en aansprekende inleiding bij dit 22ste deel in de Parnassusreeks.

Over de auteur

Jos Stroobants (Leuven, 1948) was verbonden aan de faculteit Economie en de rectorale diensten van de KU Leuven. Van zijn hand verschenen reeds 14 goed onthaalde dichtbundels, o.a. Kleefkruid op mijn lippen (1979), Zachter kan ik niet (1981), en bij Uitgeverij P: Tegen de tijd (1994), Het graf van Federico (1998), Alle tijd is tijd genoeg (1999), Alsof nog alles moet beginnen (2005), En zeer aandachtig... (2008), Voor een dag als deze (2011), Staties naar Caravaggio (2015) en Brievelings, dievelings, lievelings (2018). Zijn poëzie werd meermaals bekroond. Gedichten van hem zijn op muziek gezet door o.m. Raymond Schroyens, Kurt Bikkembergs, Vic Nees, Jan Valach, Jeroen D’hoe en Hans Helsen. Hij is verder actief in diverse toneel- en muziekgroepen en is muziekadviseur en concertinleider voor o.a. het Cultuurcentrum 30CC (Leuven) en het ensemble Piacevole. Ook begeleidt hij als artistiek directeur het vocaal ensemble Camerata Aetas Nova.