Het laat zich niet vangen
Dichters uit Vlaanderen en Nederland werden opgeroepen te mijmeren over de relatie tussen mens, klank en omgeving. Uit het overweldigende aantal inzendingen selecteerde een jury acht klankgedichten die een permanente plaats krijgen in het unieke Klankenbos in Neerpelt, dat in 2015 tien jaar bestaat.
In Het laat zich niet vangen vindt de lezer gedichten van Kaat de Jong, Annelies Vanherck, Rolf Clason, R.M. van Dobben, Martin Carrette, Tijl Nuyts, Rik Dereeper en Marcus Yrzun.
Hun verzen gaan over het ‘stemgeluid’ van de mug, echo’s tijdens een wandeling, de klokken van de Oude Kerk, ‘grumkakelboezelen’ en ‘spuiktatelplotsen’, een god die als een luie, gras kauwende cowboy achteroverleunt en fluit, sirenen, een ijzig kerstkoor, zwijgen, zoemen en zoeven.
Virginie Platteau schreef een boeiend essay over stilte, klank en luisteren, het verband tussen de Bijbel en de oerknal en waarom poëzie in Klankenbos terecht haar plaats opeist.
Maud Vanhauwaert, winnares van de Herman de Coninckprijs 2015, voegde twee gedichten toe over een klopped hart en een geluidsinstallatie, waar je stil van wordt.
Een bijzonder feestelijke jubileumuitgave.
Knipsel
Imaginary Good Guy
op sommige dagen is er zowaar muziek,
een harp in hoog register, regenwater
dat sijpelt in riolen, de winterwind
die door de takken dwaalt als ontstemde
violen en ocarina’s in belendende kamers,
gegrom, onafgebroken, motoren,
kathedraalorgels die infrasoon de wereld
draaiende houden, soms ook zijn er
kleuren, avondlijke, van water,
vlaktes, waaruit saaie eeuwigheid stijgt
en bovenal een god die als een luie, gras
kauwende cowboy achteroverleunt en fluit
Martin Carrette
Recensies
Er zijn nog geen reviews.