Het is niet de lava
“Om nog een lichaam te zien vallen
in de warrige gebeden van een warm bed”
Marleen de Crée heeft haar sporen als dichteres reeds ruimschoots verdiend. Dat ze er ferm mee kan uithalen, toont ze in deze smeulende nieuwe bundel. In 28 gedichten scheurt ze het lieflijke kleed van de wereld, neemt ze je mee naar woeste velden van eenzaamheid, wachten en onbegrip.
Het opzwepende ritme, de onstuitbare beelden en de krachtige, kritische en muzikale manier van dichten zijn er echter niet enkel op uit om neer te halen. In de geulen die ze kliefde, ontkiemt een roos die zich van seizoen had vergist, heraut van ondergronds jolijt. Maar haar doornen moet je er dan wel bijnemen.
Knipsel
een lage wind bracht onrust in de takken.
bomen vielen stil. vleugels schrokken.
as nevelde in onze woorden. angst
spoot door het vel. ogen trokken bloot.
een brandend bericht op een middaguur.
nacht trok als een zak over de daken.
gerommel in het hart, tanden in de buit. het is niet het stromen, het is de gloed.
het is niet de lava, het is het vuur.
een vlag van de zon. golven in
het duister met een beet van licht.
hete adem rolde aan. alle geluid: een vloed
gestommel en gesis. in de spleten
van het geweld stolde het bloed.
Over de auteur
Marleen de Crée (Bree, 1941) is dichteres en plastisch kunstenaar. Sinds haar debuut in 1969 heeft ze al een twintigtal dichtbundels gepubliceerd, die herhaaldelijk bekroond werden. Zo ontving ze onder meer de Provinciale Prijs van Antwerpen voor Poëzie, de August Beernaert- en de Maurice Gilliamsprijs en de Prijs van de Vlaamse Poëziedagen. Bij Uitgeverij P verscheen Bloedspiegel in 2002. Haar naar eigen zeggen ‘meest gulle’ bundel Vita Vita kwam uit in 2004, de ‘queeste’ Sybilla in 2006 en het fel bejubelde Hinkelspel in 2008.
Recensies
Er zijn nog geen reviews.