Een bedelnap in het behang
De morgen strekt zijn hand uit, kent naam nog nummer, zoekt naar evenwicht. Een reiziger stapt als verstekeling in een veld dat opzwelt in de zon en schuimt met zijn bedelnap de wereld af, op zoek naar een gleuf in het bestaan. Het schip hapert op een golf in de woestijn, de maan verliest haar lyrisch moment. Het leven heeft zijn eigen labyrint. Elke nevel prevelt zacht in de stemloze kilte na de storm, schept een taal die scheep ging in een ver verleden.
Wie vertrekt verwacht het einde van de reis.
Luc Vanhie bedient zich van de natuur om zich uit te spreken over de mens. De metaforische inval haalt het proces van verdichting onder maan en wolken, lucht en zwerfwind vandaan. De taal van de gedichten laat de leegte trillen, koestert als een glimlach de navelstreng van de komende lente.
Knipsel
De ontmoeting laat op zich wachten,
in de regen valt het water als verenkeling.
Een eenhoorn stapt hier en daar nog steeds
door het monotone veelvoud van de steppe,
en zijn anoniem bestaan
legt nog steeds een halster
op de zuivere zandkleur van een innerlijk gewaad.
Over de auteur
Luc Vanhie (Izegem, 1952) studeerde economie en filosofie. Hij publiceerde reeds zes dichtbundels: Verwijdering (1981), Het huis (1983), Avondlijk (1983), Landschap met een komma (2014), Littekens (2015) en Het klavier van de slak (2017).
Recensies
Er zijn nog geen reviews.