De tuin der muzen – Bloemlezing hedendaagse Spaanse poëzie II
Auteur: Bart Vonck
Het Spaans leeft in de Lage Landen, maar de hedendaagse Spaanse poëzie is niet zo bekend. Het Cervantes-instituut besloot Spaanse dichters naar Brussel uit te nodigen om zich samen met hun Vlaamse en Franstalige collega’s aan de poëzieliefhebber voor te stellen.
Uitgeverij P verbond zich ertoe deze nieuwe reeks hedendaagse poëzie – in verschillende delen – tweetalig uit te geven onder de titel De tuin der muzen/El jardín de las musas.
In dit tweede deel maakt u – kennis met vijf auteurs die allen in de actuele poëzie van grote betekenis zijn.
In het eerste deel van de collectie De tuin der muzen/El jardín de las musas kon de lezer kennis maken met Blanca Andreu, Antonio Gamoneda, Luis García Montero, Clara Janés, Jesús Munárriz en Jaime Siles. Dichters met een heel eigen poëtica, die via een korte bibliografie en een kort interview aan de lezer werden voorgesteld.
Knipsel
Schelpen, algen, zand onder mijn bed:
mijn laken stopt waar jullie kou begint.
Ik laat mijn armen hangen, streel een zegen,
vast span ik het net aan de bezaansmast
van dit bed dat dobbert tussen kist en kuip.
Ik sluit mijn ogen die met schubben zijn bedekt.
Ik sluit mijn ogen en van Gibraltar laat
de wind het natte wasgoed naar Guinea ruiken,
legt zout in deze mand met bloemen en met trossen
zwartblauwe, groene druiven op mijn kussen,
slapelos loop ik van hem vol, ik zit op de rand
van mijn bed, ik droom van vlietend water.
Over de auteur
MARÍA VICTORIA ATENCIA schrijft klassieke verzen waarin ze de hele dichterlijke traditie van Spanje integreert. Als filosofe en esthetica denkt CHANTAL MAILLARD na over de kracht van het 'ik' om kennis te bereiken. Haar werk Plato doden ontving in 2004 de Spaanse Nationale Poëzieprijs. CARLOS EDMUNDO DE ORY legt een zeer kritische houding tegenover zijn land aan de dag. Dat verschaft zijn versregels een vormelijke en inhoudelijke vrijheid. Poëzie die sterk in de dagelijkse ervaring wortelt, vindt de lezer bij BENJAMÍN PRADO. ANDRÉS TRAPIELLO ten slotte is een klassiek, traditionalistisch dichter die vanuit een Europees en religieus bewustzijn schrijft. Vertaler Bart Vonck schetst ons in deze vervolganthologie een indrukwekkend beeld van de actuele Spaanse poëzie. De gedichten worden bibliografisch en met een kort interview per dichter op boeiende wijze ondersteund.
jancorbeels – :
Over het eerste deel:
‘Een bijzonder mooie, veelzijdige bloemlezing.’ (Ned. Bibliotheek Dienst)
‘‘… Het symbolisme blijkt hier nog veel meer door te werken, terwijl de groteske schriftuur voor een geheel eigen toets zorgt. … Een zinvol initiatief.’ (De leeswolf)
‘‘… De verzen van Gamoneda zijn trieste, diepmenselijke en mooie verzen. … Alleen al omdat we nu beschikken over een schitterende vertaling van Gamoneda, verdient dit initiatief van het Instituto Cervantes een warm applaus.’ (De Tijd)
Over De tuin der muzen:
‘Montero is een dichter die het vak leerde door anderen te imiteren, zijn verzen zijn een stuwdam tegen de ideeën die de maatschappij wil opleggen, een zoektocht naar de nuances van het doorgaans onderbelichte bewustzijn.’ (in Klara’s mooiste, 2005)
Over De tuin der muzen 2:
‘Vijf dichters in deze tweetalige vervolganthologie, die in zijn geheel een staalkaart wenst te zijn van de hedendaagse Spaanse poëzie en daar, met deze bijzonder mooie uitgaven en de uitstekende vertalingen van Bart Vonck, met verve in is geslaagd.’ (De leeswolf)