Breedschrift

Auteur: Alain Delmotte

“Het is simpel. Men zegt ‘poëzie’, een belletje rinkelt en men denkt ‘aha, strofen, verzen, enjambementen!’. En meteen gaat men appels met citroenen vergelijken. Verzen met prozagedichten. Nochtans weten we dat alleen appels ‘appels’ kunnen zijn, en dus geen citroenen. Dat appels en citroenen fruitsoorten zijn dat valt niet te ontkennen. Het vers is een appel en een prozagedicht is een citroen. Bijvoorbeeld. Wat mij betreft behoren beide tot de fruitsoorten van de poëzie. Peren, abrikozen, kersen. De vrucht is de taal, de boomgaard de poëzie. Het werkveld is de taal, het veldwerk de tekst.”

Over de auteur

Alain Delmotte (1957) debuteerde in 1983. In de jaren negentig publiceerde hij twee bundels afgeknotte, blanke poëzie waarbij hij tegen de limieten van de taal aanbotst. Hij koos resoluut voor het prozagedicht vanaf 1997. Daarin duikt de (taal)figuur ‘Warhoofd’ op, dat meer wil zijn dan de personae van de dichter zelf. Hij werkt momenteel aan een work in progress onder de titel ‘Warhoofds leerdichten’. Hij selecteerde een ruime keuze van zijn prozagedichten in de bloemlezing ‘Elementen van warhoofdigheid. Een keuze uit de prozagedichten (1997-2022)’ (2024) verschenen bij Uitgeverij P. Hij recenseert poëzie en schreef een aantal essays waarvan deze die het prozagedicht tot thema hebben in dit boek werden verzameld.