Ares
In het poëtisch ‘familiealbum’ van de dichters leren we naast de Vader en de Moeder ook de ‘hemelsgezinde’ grootouders kennen. In zwierige verzen vol sarcasme en zelfspot voert Maris Bayar ons mee naar haar kinderjaren, toen ze op Aswoensdag een askruisje ontving, terwijl joodse families elders uitgeroeid werden…
Ares biedt de lezer een werkelijk beklijvende leeservaring!
Knipsel
Zeggen in het leven
Dat je op een bitter koude vriesnacht
Het ijs onder je voeten
Hoorde kraken en
Je omgekeken hebt naar het lot
Is nieuwsgierig zijn.
Nieuwsgierig zijn
Is geen Ondeugd.
Is Schrijven
Tot je er bij neervalt.
Over de auteur
Maris Bayar (Berchem, 1937) publiceerde een vijftiental dichtbundels, waaronder: Lof voor onwerkelijken (1976), Vrouwelijke Elegieën (1980), Een IJzeren Hand in een Fluwelen Handschoen (1988) en Fleur de Flandre (1998). Haar poëzie verscheen o.a. in Yang, Nieuw Vlaams Tijdschrift, Poëziekrant en Surplus.
jancorbeels – :
‘(…) de lezer [wordt] nu eens meegesleurd in desoriënterende draaikolken ergens diep onder het stormachtige oppervlak, dan weer hoog boven het strijdgewoel uitgetild zodat een duidelijke positiebepaling niet lang uitblijft (…).
Intrigerende poëzie.
Een rijke bron van overweging (…) bij de huidige internationale conflicten.
Beklijvend.’ (Tertio)
‘Boeiende thematiek.
Blijft fascinatie van uitgaan.
Met Ares is Bayar terug als dichteres, zoveel staat vast.’ (LeesIdee)
‘Poëzie die leest als een vreemdsoortig sprookje vol zintuiglijkheid, stoelend op de waarnemingen van een kind met fijnbesnaarde voelhorens (…)’ (Stroom)
jancorbeels – :
Over de poëzie van Maris Bayar:
‘Zij is alleszins een der authentiekste figuren in de Vlaamse poëziewereld.’ (Willem M. Roggeman)
‘Laat Maris Bayar soms getuigen van een ongebreidelde zoniet ronduit verrassende fantasie, het ontbreekt haar geenszins aan een feilloos observatievermogen.’ (Henri Floris Jespers)