Walter Verdin

Tijdens zijn studies kunstgeschiedenis aan de Katholieke Universiteit van Leuven begon Walter Verdin (Anderlecht, 1953) te beeldhouwen en te schilderen aan de Rijksschool voor Beeldende Kunsten te Brussel en nadien te etsen aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten van Leuven.

Hij ontwierp platenhoezen en affiches en kwam zo in contact met de Belgische muziekwereld. Dit resulteerde in 1980 in een eigen elpee, Cinema, met Nederlandstalige songs die ook nu nog op de playlist van de Belgische radiozenders te vinden zijn. In 1983 vertegenwoordigde hij met zijn groep Pas de Deux België op het Eurovisiesongfestival in München. Dit had platenreleases in Scandinavië, Israël, Spanje, Frankrijk, Duitsland en Nederland tot gevolg.

Daarna zegde hij de populaire muziek vaarwel en hield hij zich vooral bezig met video, zowel puur artistiek als in opdracht van de Katholieke Universiteit van Leuven, waar hij sinds 1980 werkt als free-lance realisator van didactische video’s, bedrijfsvideo’s en promotiespots. Hij maakte ook verschillende generieken van televisieprogramma’s en reclamespots.

Zijn videotapes zijn op alle belangrijke internationale videokunstfestivals vertoond, van Japan tot Brazilië. Sinds 1986 heeft hij in binnen-en buitenland verschillende installaties gerealiseerd waarbij hij gebruik maakte van video en andere media.

Sinds 1982 maakt Walter Verdin theaterregistraties. Dit bracht hem tot de realisatie van onafhankelijke theater-en dansvideo’s. Een daarvan was Roseland, een video waarin hij samenwerkte met Wim Vandekeybus en Octavio Iturbe, en die verscheidene prijzen kreeg, waaronder de belangrijkste dansvideoprijs, de Dance Screen Award 1991 in Frankfurt.

Sinds 1992 wordt Walter Verdin geregeld in het buitenland gevraagd om workshops te leiden en lezingen te geven. In 1993 stopte hij met de realisatie van dansvideo’s; sindsdien legt hij zich vooral toe op eigen werk.

Verschenen boeken