Vetera et Nova
In deze bundeling bij zijn 70ste verjaardag wordt Patrick Lateurs veelzijdigheid ruim weerspiegeld. De gastheer ontvangt zijn lezers aan rijk gevulde, gevarieerde tafelen, met voor elk wat wils. Maar dat alles zeer zorgvuldig geordend: de gastheer is ook een ervaren leraar, die met passie en met grote nauwkeurigheid zijn toehoorders informeert en blijvend wil boeien. Hij heeft zijn opstellen bijeengebracht in zeven groepen van telkens drie bijdragen.
De keuze voor deze bundel werd beperkt en is doordacht: het beeld dat ontstaat is er een van veelheid, veelzijdigheid en variatie. De gastheer is zeer persoonlijk aanwezig in deze bundel met sterk autobiografische getuigenissen. De dagboekfragmenten typeren hem het meest als schrijver en als mens. Met verhelderende inleiding door prof. em. Anne Marie Musschoot, autoriteit in moderne Nederlandse literatuur.
Knipsel
Bij het hekken van het atrium van de Vestalinnen staat er niemand. De hele tuin voor mij alleen. De rozen nog net niet in de knop, en of er weer vissen zwemmen in de bekkens kan ik niet zien. Maar de Vestalinnen staan er, kaarsrecht en wakker, alsof ze deze morgen weer op hun voetstuk post hebben gevat. Anderen laten op zich wachten, er blijven nog een paar sokkels leeg. Wellicht aarzelen zij om uit te tronen boven de verweerde woorden pudicitia en castitas. Dit oord van geroemde zedigheid en kuisheid zint me niet, want rond het vuur van Vesta horen vurige vrouwen. De levenslust van Romeinen heeft zich gesublimeerd in deze beelden vol retoriek.
Rome bruist van leven, maar de stad is tegelijk één grote necropool. Zij verbergt de dood of etaleert haar. Zoals bij de Porta San Paolo. De praetor Gaius Cestius liet zich hier een grafmonument bouwen: een piramide, want sinds Caesar op de knieën was gegaan voor Cleopatra, sloeg de egyptomanie toe. Cestius’ naam is in reuzenletters te lezen. Een paar stappen verder staat er op het protestants kerkhof een eenvoudige grafsteen. Zonder naam. Keats wist dat namen slechts in water worden geschreven.
Over de auteur
Patrick Lateur (1949, Beveren-Leie) is vooral bekend geworden als classicus, dichter en vertaler, maar hij is nog zoveel meer: hij is ook criticus, essayist, bloemlezer, editeur en redacteur van verschillende tijdschriften. Lid van het Guido Gezellegenootschap en KANTL. Voor zijn Iliasvertaling ontving hij in 2013 de Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Letteren en voor zijn Odysseevertaling de Homerusprijs van het Nederlands Klassiek Verbond 2017.
Recensies
Er zijn nog geen reviews.