Vader
Yella Arnouts schrijft in deze zinnenprikkelende monoloog over een tot vrouw opgroeiend meisje, dat de ogen van de vader altijd voelt branden. Want die had hij op zijn rug. Op zijn gat.
Hartverscheurend herkenbaar en, schijnbaar, eenvoudig bezingt haar taal de ingewikkelde band tussen een vader en zijn dochter. Want een vader, ook al is hij gestorven, blijft onvoltooid en tegenwoordig in het leven van zijn dochter. Tot ook zij zal zijn verdwenen.
Arnouts heeft geen behoefte aan moeilijke woorden of oplopende dramatiek. De grote gevoelens spelen zich immers onderhuids af. Haar woorden zijn ‘niet meer en niet minder / dan een handvol zinnen, ter bezwering, / een heidense rozenkrans om een vader.’
Knipsel
[…]
ik herinner me niet dat hij me ooit gezegd heeft dat hij me mooi vond of dat hij me ooit gezegd heeft dat hij van me hield ik herinner me niet dat ik dit laatste ooit al was het maar een keer tegen hem zou hebben gezegd
[…]
Over de auteur
Yella Arnouts (Antwerpen, 1959) publiceerde gedichten en essays in o.a. Het Liegend Konijn, Deus ex Machina, De Leeswolf, Kunsttijdschrift Vlaanderen en Ons Erfdeel. Haar poëziedebuut Men schort wat op verscheen in 2011 bij Uitgeverij P. Ze doceert literaire analyse aan de AP-Hogeschool Antwerpen waar ze ook een module ‘schrijven van korte verhalen’ begeleidt. Ze is lerares literaire creatie in de Academie Borgerhout.
jancorbeels – :
Over Vader:
[…] een diepe beheersing van (Belgisch-)Nederlandse taal, die uitermate creatief wordt ingezet. De gedichten zijn schitterend, creatief, grappig, rijk, diep, verrassend en emotioneel. De grootste en kleinste dingen in het leven worden met enorm gemak en op logische wijze aan elkaar gekoppeld en vanuit verschillende oogpunten als geheel omschreven, zonder dat het zwaarmoedig of overweldigend wordt.
NBD BIBLION
Wat deze poëzie bijzonder maakt is behalve het buitengewoon soepele taalgebruik, de bijna speels lichte toon. Het onthutsende drama dat Yella ons voorschotelt zou zich uitstekend voor kitsch lenen, maar daar is dankzij deze kwaliteiten geen sprake van. Indrukwekkend. Een kleinood om te koesteren.
Meander
Over Men schort wat op:
Ondanks de indrukwekkende verwijzingen is de poëzie van Yella Arnouts niet zwaar op de hand. Ze goochelt met syntaxis, woordconstructies en betekenissen. Verzen lijken zomaar in het midden van een gedachte te beginnen en eindigen op oneindig. Yella Arnouts weet het vluchtige en het lichte te vatten in spitse, beweeglijke poëzie.
De Auteur
Met dit debuut bewijst de dichteres haar onmiskenbare talent. […] In tegenstelling tot vele debutanten, weet Arnouts heel goed hoe ze een sterke pointe moet opbouwen. […] De lezer zal zich de bundel zeer goed laten smaken.
NBD BIBLION
Nele Lambrichts – :
Een lamento hoort een klaagzang te zijn, maar Vader is veel meer dan dat. Yella Arnouts richt met bijzonder poëtische zeggingskracht, en erg trefzeker, vers voor vers, zonder onderbreking en zonder titelaanduidingen een waar woordmonument op voor de man die haar vader was. (…) Het resultaat is een bundel die een complex en precieus portret schetst van de delicate relatie tussen een opgroeiende dochter en haar vader die na verloop van tijd uit het leven is gestapt. Dialoogfragmenten wisselen af met teder gepenseelde momenten uit het leven van vader en dochter.
Paul Rigolle, KUNSTTijdschrift Vlaanderen
Nele Lambrichts – :
Wie aan deze bundel begint, krijgt geen gelegenheid even gerieflijk achterover te leunen, Yella stelt je niet op je gemak. Het is meteen raak. […] Wat deze poëzie bijzonder maakt is behalve het buitengewoon soepele taalgebruik, de bijna speels lichte toon. Het onthutsende drama dat Yella ons voorschotelt zou zich uitstekend voor kitsch lenen, maar daar is dankzij deze kwaliteiten geen sprake van. Indrukwekkend. Een kleinood om te koesteren.
Paul Roelofsen, Meander
Nele Lambrichts – :
Het niveau is gemakkelijk te volgen, maar getuigt van een diepe beheersing van de (Belgisch-)Nederlandse taal, die uitermate creatief wordt ingezet. De gedichten zijn schitterend, creatief, grappig, rijk, diep, verrassend en emotioneel. De grootste en kleinste dingen in het leven worden met enorm gemak en op logische wijze aan elkaar gekoppeld en vanuit verschillende oogpunten als geheel omschreven, zonder dat het zwaarmoedig of overweldigend wordt.
Miranda, NBD Biblion