Tot ze koud is

Auteur: Steven Van Der Heyden Luc Martens

Er is iets wonderlijks aan de hand met deze bundel: de sensuele muzikale gedichten van Luc C. Martens vloeien moeiteloos over in de spirituele sinistere gedichten van Steven Van Der Heyden. Steven is de donkere versie van Luc. Of Luc is de frivolere versie van Steven. Maar lees je de gedichten door elkaar dan werken ze ook. De beelden zijn sterk en grillig, de taal is spannend en gespeend van alle clichés. Twee beloftevolle dichters hebben een opmerkelijke, originele, ijzersterke bundel in elkaar gebokst. Kudos to both, om het op zijn West-Vlaams te zeggen!

Delphine Lecompte

‘Het samenspel van stemmen in de kunst en wereld is intrigerend. In de muziek en in de lyriek bestaan beroemde voorbeelden van polyfonie. Luc C. Martens en Steven Van Der Heyden kiezen in Tot ze koud is voor een (veel)stemmig en intrigerend duet waarin persoonlijke lyrische stemmen op een elkaar verrijkende manier interageren, met elkaar in dialoog treden, over de verhouding van het ik tot de vrouw en de (on)voorspelbare kronkelwegen van de liefde.’

Yves T’Sjoen

Knipsel

Doorgespoeld – Luc C. Martens

onder de regendouche spoelt ze zijn valse adem uit.
haar blonde lokken ontkrullen zich op haar gespannen
rug. ze droogt zijn foute sprookjes uit haar oorschelp.
het warme water druipt van de strakke huid,

spoelt, met het drijfzand van het verloren paradijs
zijn verkleumde eiwit weg. zij de muurbloem?
hij het speeltje van één nacht? met de eerste slok
slikt ze hem door. zonder suiker

Ik ben het die wegsluipt – Steven Van Der Heyden

ik ben het die wegsluipt, zich los wrikt
als taai restant van een wereld waarin
de uren op elkaar lijken als rupsen op hun blad

gemis laat zich niet in één vorm dwingen
van alles is er minder, behalve van
de barsten in gebaren

bewegingen worden valstrikken
als achter mij de weg wordt opgerold
hoe iets loslaten altijd voorgoed moet zijn