Souvenirs
‘De jonkvrouw met de spade’ heeft haar spade opnieuw bovengehaald voor haar Souvenirs. Met haar aantekeningen graaft Lucienne Stassaert diep in het verleden. Maar ook haar hedendaagse leven komt aan bod. Hoe ze niet kan vertrouwen op haar aftakelende lichaam, bijvoorbeeld, is een wederkerend onderwerp, evenals de liefde voor haar kat en de beschrijving van haar dromen. Alledaagse onderwerpen worden afgewisseld met universele thema’s zoals leven en dood, de tijd, onzekerheid en angst, relaties. Reflecties over haar rol als moeder, (ex-)vrouw en dochter spelen hierbij een hoofdrol, maar ook over haar collega-dichters vloeit de nodige inkt.
Haar autobiografische teksten zijn net zoals haar leven doordrongen van de kunst. Gepassioneerd becommentarieert ze zowel haar eigen kunst als die van anderen en ontwikkelt ze een eigen poëtica. Haar sterke vertelvaardigheden en “tendens om alles tot schoonheid te herleiden” maakt ook deze aantekeningen, die uitpuilen van de metaforen, de moeite waard.
Knipsel
november 2010
Het platgetreden asfalt zwijgt. Op het trottoir groet niemand iemand. Niets spreekt, niets geeft zich bloot. Ik dool op goed geluk ver weg, zet mijn herinneringen in de fik. Niet alle souvenirs vatten vuur. Sommige zijn zo onbrandbaar als water. Ze bij de wortel uitrukken kan niet; de bodem waarin ze verankerd liggen is even onpeilbaar als de lucht. Nog dieper graven helpt niet. Zo snel als vlooien schieten ze weg om zich in mijn achterhoofd te vestigen. Ik zou ze willen dood pletten met mijn nagels, terwijl de ene na de andere me al heeft gebeten, het zweet als olie aan mijn vingers kleeft en de spade uit mijn hand glipt. […]
Over de auteur
Lucienne Stassaert (Antwerpen, 1936) is kunstenares, schrijfster en vertaalster. Eerder gaf ze al Als later dan nog bestaat, Keerpunt, Drempeltijd en Nabloei uit. Ze maakte geprezen vertalingen van Dickinson, Plath en Hadewijch. Haar picturaal oeuvre werd in 2012 beschreven door Roger de Neef in Meervoud van blauw.
Nele Lambrichts – :
‘Souvenirs is een door en door eerlijk boek dat de omtreklijnen van een leven in en door de kunst uittekent.’
Jooris Van Hulle, Poëziekrant
‘Zeer onbevangen en in stilistisch fraaie zinnen schrijft ze over haar leven van vandaag en haalt ze met diepe spadesteken haar verleden naar boven.’
Joris Gertis, Podium
‘De obsessies van het verleden, het schrijven en schilderen, blijven een bron van creativiteit en worden voortgezet in het heden.’
Anne Marie Musschoot, Ons Erfdeel
Nele Lambrichts – :
Zeer onbevangen en in stilistisch fraaie zinnen schrijft ze over haar leven van vandaag en haalt ze met diepe spadesteken haar verleden naar boven
Streven
Nele Lambrichts – :
Lucienne Stassaert bleek telkens weer andere media op te zoeken om steeds weer hetzelfde te doen: haar creativiteit ongeremd te laten exploderen en vorm te geven. Een multitalent.
Ons Erfdeel
Nele Lambrichts – :
Zeer knap geschreven boek dat de lezer soms doet herlezen, omdat de dingen zo mooi geformuleerd worden.
Ansiel
Nele Lambrichts – :
Stassaert schrijft haar dichterschap indachtig, heel poëtisch proza (…) Met kennis van zaken blijft ze de lezer boeien.
De Auteur