Winkelmand bekijken “Een adem van brons” is toegevoegd aan je winkelmand.

 21,00

Mathilde pakt de zon

Auteur: Carla Molenberghs Paul van Wouwe

Carla Molenberghs werkt in een rusthuis voor dementerende bejaarden. Ze schreef teksten bij foto’s van Paul van Wouwe, die met veel warmte en respect vertellen wat hij tijdens een verblijf van een jaar in het rustoord heeft gezien.

‘Als kind werd ik gefascineerd en vertederd door het ‘kinds worden’ van oudere mensen. Nu ik tussen hen werk, kom ik hen elke dag tegen. Hun wijsheid, ondanks de aftakeling, zette mij aan om iets te tonen van hun innerlijke kracht en schoonheid.’, zegt Carla Molenberghs. Haar boek gaat niet in op wetenschappelijke inzichten rond dementie. Het is veeleer de bedoeling met beelden en grenstaal een ontmoeting te wekken tussen de lezer en de dementerende persoon in zijn totaliteit als mens. De klemtoon ligt daarbij op zijn innerlijke wereld. Want de kwaliteit en de intensiteit van zijn beleving wordt nog vaak onderschat.

Dementerende ouderen worden vaak tegemoet getreden vanuit het defect-model wat ontmoeting in de weg staat. Hopelijk zal door dit boek de lezer / kijker ruimte vrijmaken voor zelfreflectie opdat de angst die de onbekende wereld van de dementerende ouder oproept, geen hinderpaal meer zou zijn voor ontmoeting. Dit boek bestaat vooral uit foto’s. Gedurende een volledig jaar leefde Paul van Wouwe mee in ‘Huis Perrekes‘ waar uitsluitend dementerende bejaarden en hun begeleiders wonen. De beelden spreken en stralen respect en warmte uit.

Knipsel

Ogen open

licht in straal uit kleine
grootse
grote wereld

woord en vers uit oude doos met
toverkracht van feeën en prinsen
op paarden

sneeuwwit ontwaakt

kroon met parels
zonder doorn

van roosjes verwelken
en schepen vergaan

eeuwig

wonder

kind.

Over de auteur

004b Carla Molenberghs (Geel, 1961) is moeder van drie kinderen. Na acht jaar onderwijs koos zij ervoor zich definitief in te zetten voor dementerende ouderen. Hiermee sloot zij aan bij een prille jeugdervaring, toen zij als kind nauwe contacten had met 'moederke', een dementerende vrouw, die in het gezin van haar ouders werd verpleegd. Zij ligt aan de basis van een klein rusthuis voor dementerende ouderen. In dit huis staat het behoud van de waardigheid in een vertrouwde huiselijke sfeer centraal. Zij draagt in dit boek haar overtuiging uit dat dementerende ouderen over een rijk en intens innerlijk leven beschikken. Dit ontkennen duwt hen dieper in hun soms pijnlijke eenzaamheid terug. Hen met warme nabijheid ondersteunen maakt hun laatste tocht op de rand van het bewustzijn draaglijker en geeft soms verrassende wendingen aan het dementeringsproces. Paul van Wouwe (Beveren, 1942) studeerde aan de Katholieke Universiteit te Leuven en werkt in het gemeenschapsonderwijs. Sinds het begin van de jaren zeventig bezoekt hij mensen en streken verspreid over de hele wereld. Met de fotografie als medium wil hij telkens opnieuw stilstaan bij situaties waarin mensen elkaar ontmoeten. Zijn foto's stralen hoop op meer welzijn binnen rechtvaardigere structuren uit. Zo stond hij in '93 en '94 stil bij het onderwijs voor migranten in Vlaanderen, de Sem Terra Beweging in Brazilië, de strijd van de cocaboeren in Bolivië, de eerste experimentele democratische vormen van coöperatieven in China, de opleiding van werkloze jongeren in Mali, de werk en woonsituatie van Filippijnse dienstmeisjes in Hong Kong, de gevolgen van de uitbarsting van de Pinatubo vulkaan in Centraal Luzon en... de Perrekes.

Recensies

  1. :

    ‘Wie met zijn hart dichter wil komen bij dementerende mensen, moet dit boek beslist kopen.’ (De Standaard)

    ‘Een overtuigend kijk- en leesboek.’ (Kultuurleven)

    ‘Een prachtig fotoboek, vol eenvoudige poëzie.’ (Het Belang van Limburg)

    ‘… een aangrijpend kijk- en leesboek omtrent de problematiek van de dementerende mens.’ (Kerk en Leven)

SKU: 281 Categorieën: , Tag: