15,00

Liefde, het enige

Auteur: Willy Spillebeen

Willy Spillebeen blijft zichzelf meer dan ooit trouw. Zo kunnen we ook van Liefde, het enige zeggen dat het poëzie inhoudt ‘die een gedachtewereld zicht- en voelbaar maakt, waarin iedereen die zich vragen stelt over leven en dood, niet alleen een algemeen-menselijke en existentiële problemen zal aantreffen, maar ook verzenlange troost en poëtische schoonheid’ (Koen Vermeiren).

Met een niet aflatende ijver werkt Spillebeen de ambivalentie leven – dood (‘de overkant met zijn verwaande verten’) uit. Het leven is een ‘dood-gewoon verschijnsel’ waarbij we ‘gehoorzamen aan onze genen’. Liefde is de enige zingevende en drijvende kracht. En toch is de dichter er nog niet uit: ‘blijft voorbij de dood/die liefde bestaan/ mijn geloof en hoop/als eeuwige energie/voor de krachtbron van het heelal?’

‘Heden en verleden worden op een weloverwogen manier aan elkaar gekoppeld. Vanuit de beleving van het nu-moment, waarin de gedachte aan de dood steeds nadrukkelijker een plaats gaat innemen, worden de verzen ingekleurd door herinneringsbeelden van de kindertijd, de jeugd, de eerste liefdeservaringen, toen alles nog in een ongerept toekomstperspectief geplaatst kon worden.’ (Jooris van Hulle)

‘Door de beeldende kracht en de beheerste taal krijgt de particuliere ervaring van de dichter – de plotse dood van zijn geliefde – een universele dimensie, waarin de lezer als in een spiegel kijkt.’ (Patrick Lateur)

Knipsel

Twee willen één zijn
die water en steen zijn,
holten en volten,
donker en licht,
pijl die de cirkel splijt,
glas en was,
opstand en sitlstand,
man en vrouw.
Rond rolt de kei.

Wij zijn twee vogels
op hoge poten
die vleugelloos
het vliegen leren.
Boven ons komen
en gaan en komen
wolken en zon.
Zoals de mensen.
Zij leren al zoveel
eeuwen de liefde.
Liefde, het enige.

Over de auteur

WILLY SPILLEBEEN (Westrozebeke, 1932) is een veelzijdig en gevierd dichter, vertaler, romanschrijver en essayist. Hij werkte mee aan diverse literaire bladen, waaronder Dietsche Warande & Belfort. Spillebeen is ook al bijna twintig jaar lid van de Koninklijke Academie voor Taal- en Letterkunde. In 1959 verscheen zijn eerste dichtbundel. Voorbij de populieren (1982) werd in 1983 bekroond met de Dirk Martensprijs en in 1984 met de Prijs van de provincie West-Vlaanderen. De geschiedenis van een steenbok verscheen in 2002 in de Parnassus-reeks bij Uitgeverij P.

Recensies

  1. :

    ‘Binnen een beheerste metaforiek, waarin anekdote en beschouwing elkaar perfect in evenwicht houden en waarin de persoonlijke belevingswereld een mythische dimensie krijgt, verkent Spillebeen het grensgebied waar liefde en afscheid elkaar raken.’ (nbd biblion)

    ‘In treffende beelden en gebalde taal koppelt de dichter heden en verleden, vanuit de beleving van het huidige ogenblik waarin het besef van de dood steeds sterker wordt. (…) De zeggingskracht van zijn beelden over vroeger en later, met geluk, verrassing, verwarring en angst, en steeds weer het raadsel van de dood, maken deze poëzie herkenbaar voor ieder bewust levende en denkende mens en geven haar een universele geladenheid.’ (’t Pallieterke, 20 februari 2009)

SKU: 275 Categorie: Tags: ,