Publicatiedatum

2011

ISBN

978-90-79433-89-6

 15,00

Hersenneerslag

Auteur: Geert Jan Beeckman

Met Hersenneerslag publiceert Geert Jan Beeckman zijn tweede dichtbundel bij uitgeverij P. In vier cycli buigt hij zich over de fundamentele dagelijkse bekommernissen: liefde en God, dood en vervreemding, eenzaamheid en vergankelijkheid. De op het eerste zicht luchtige gedichten voeren een donkere ondertoon, scherp contrasterend met Beeckman focus op licht en zien. In zijn abstracte stijl, die het accent op zien nog benadrukt, toont de schrijver dat hij het spel met de taal beheerst.

Getemperd, bedachtzaam en zorgvuldig samengesteld. Hersenneerslag is een bundel die de verbeelding prikkelt.

Over de auteur

Geert Jan Beeckman (Welle, 1961) debuteerde bij Uitgeverij P met Diep in het seizoen (2007). De bundel werd positief onthaald en leverde Beeckman o.a. de Herman de Coninckprijs 2008 op voor beste debuut. Datzelfde jaar ontving hij ook de Mark Braet Poëzieprijs voor zijn gedicht ‘Bloesem’. Hij publiceerde in verschillende tijdschriften en leverde gedichten aan voor tentoonstellingen in combinatie met beeldende kunst.

Recensies

  1. :

    De verzen convergeren tot een hecht thematisch geheel. De poezie heeft een reflexieve inslag. Daarbij komt dat de auteur ook de taal zelf aan dat complexe proces laat deelnemen. Meer dan eens lopen de verzen uit de pas, wordt de zinsbouw ontwricht of dwingt de opbouw de lezer tot herlezen.

    Redactie Vlabin-VBC

  2. :

    Beeckman dwingt zijn lezer ook steeds weer om langzaam te lezen. (…) Hij gebruikt in zijn gedichten ook amper interpunctie, waardoor je als lezer meer dan eens verplicht wordt om halt te houden.

    Meander

  3. :

    Een taalspel, beeldend en speels, waardoor hij de lezer soms op het verkeerde been zet. Daardoor doet dit werk onmiskenbaar aan Herman de Coninck zelve denken. Het late debuut van enkele jaren geleden kan dit verklaren; Beeckman heeft de tijd genomen om bij zijn beeldend werk de nodige poëzie te bedenken. […] De dichter is erg begaan met zijn beeldmateriaal. Daarin cirkelen muziek en een zeker visualiteit om elkaar heen tot een gedicht waarin vaak gewone dingen een pleidooi voor ongewoonheid en onzekerheid houden.

    Stefan Van den Bossche, Poëziekrant