23,00

Hallucinerend platteland & Tentakelsteden

Auteur: Stefaan van den Bremt Emile Verhaeren

Met Les Campagnes hallucinées ( 1893) en Les Villes tentaculaires ( 1895), nu voor het eerst integraal in het Nederlands vertaald, begint de onstuitbare internationale doorbraak van Emile Verhaeren. De thematiek is brandend actueel: de agrarische wereld is ten dode opgeschreven nu hij aangezogen wordt door de nieuwe geïndustrialiseerde metropolen. De stad wordt voorgesteld als een reusachtige inktvis die met zijn tentakels het platteland leegzuigt. Ook de vorm is nieuw: een soepel, dynamisch vrij vers vol stuwend ritme.

In 1893 nadert Emile Verhaeren (1855-1916) zijn veertigste verjaardag. Met de ‘trilogie sociale’, waarvan Les Campagnes hallucinées en Les Villes tentaculaires de eerste twee bundels zijn, stelt de dichter zich open voor hoop en tragiek van een snel veranderende wereld.

Nawoord van Vic Nachtergaele, emeritus hoogleraar Romaanse filologie aan de K.U.Leuven en de KULAK.

Knipsel

[…]
Daar doemt ze op: begeerte, glitter en bezetenheid;
Het schijnsel van haar licht verbleekt de hemel:
Talloze lampen in een schitterend gewemel.
Stoutmoedig banen zich haar rails een weg die leidt
Naar een geluk dat men zich koopt met geld
Ofwel verovert met geweld.
Met muren als een legerlinie afgelijnd
Staat ze overeind;
Met walm en smook als onderpand
Lokt zij met luide stem en roept het land.
’t Is de tentakelstad,
De vurige octopus, de knekelstad
En het karkas met zijn misbaar.
En alle wegen hier gaan eindeloos op pad
Naar haar.

Over de auteur

Emile Verhaeren (1855-1916) is een grote naam in de wereldliteratuur en werd enkele keren voorgedragen voor de Nobelprijs  Hij stond bekend als een boegbeeld van de symbolistische stroming, maar gaf er door zijn sociale en humanistische opvattingen een heel aparte invulling aan.

KANTL-voorzitter Stefaan Van den Bremt (1941) publiceerde tot nog toe ruim twintig poëzietitels en ontving reeds verschillende onderscheidingen, waaronder de Koopalbeurs voor letterkunde 1988 en de Internationale Poëzieprijs van Zacatecas.

Recensies

  1. :

    Over Hallucinerend platteland en Tentakelsteden:

    Wie van eenduidige poëzie houdt, is bij Verhaeren aan het verkeerde adres. Zijn visionaire dichtbundels blijven brandend actueel. (…) Voeg daar heel veel krachtige verzen in beide dichtbundels aan toe en we kunnen stellen dat Verhaeren één van de grote dichters van zijn tijd is.

    Nicolas Verscheure, Kunsttijdschrift Vlaanderen

    Van den Bremt maakt van de bezwerende Franse verzen prachtige nieuwe gedichten in het Nederlands. Daarbij laat hij zijn intuïtie even vaak aan het woord als zijn vertaaltechniek: als het moet, gedoogt hij inhoudelijke toevoegingen om het rijm te behouden maar even vaak laat hij rijmen achterwege. Van belang is dat de kracht van het oorspronkelijke vers een weerklank krijgt in de vertaling. (…) Mooier kan barbaarse taal niet zijn.

    Simon Horsten, Poëziekrant

    De dichter bezigt een nieuwe thematiek en een nieuwe vorm. Thematisch: de dichter treedt uit zichzelf en buigt zich over problemen van zijn tijd. Vormelijk: hij ontwikkelt een soepel, dynamisch vers dat heel wat heibel zal veroorzaken. (…) Het is voorwaar geen sinecure deze teksten te vertalen. Naar we van hem gewoon zijn, heeft Stefaan van den Bremt zich meer dan behoorlijk/bekoorlijk van deze taak gekweten.

    Bart Vonck, De Leeswolf

    De kracht van Verhaeren ligt in zijn empathie, in zijn visionaire beelden, in zijn vermogen de maatschappelijke tweespalt te peilen. Nuances die ook de vertaling van Van den Bremt zuiver weergeeft. (…) Een verdiende entree tot Verhaeren en het artistieke klimaat rond 1900. Naast poëtische beleving biedt de bundel aldus ook leerzame informatie voor m.n. studenten literatuur en cultuurgeschiedenis.

    Menno Gnodde, NBD Biblion