Publicatiedatum

24/02/2017

ISBN

978-94-92339-26-3

 24,50

Erbarme dich

Auteur: Marleen de Crée

 

 Wonden, daar begint het mee. Geen druppel bloed en toch gutst de pijn uit de openingen. Dat leven lijden is en soms geen ontkenning verdraagt, enkel medeleven. Marleen de Crée dicht het zeer uit de onthutsend rauwe sculpturen van Berlinde De Bruyckere.

Hoe het leven je omspit. Dag na dag volgt waarop weer niets gebeurt. De schaduwen in je haar kruipen. Vallende paarden de aarde zwart kleuren. Het vel scheurt, de regels vallen, je verhaal uiteenrijt. Geen gevoel is zo universeel vereenzamend en net daarom verbindend. Woord en beeld leggen omzichtig de kwetsuur bloot die flakkert op het brandpunt van het leven. Ze werken in als balsem op een vergiftigd lijf. Enkel kunst kan zo zacht priemen.

De Crée citeert Goethes beroemde hymne Härzreise im Winter op het orgelpunt. De melancholie heeft haar donkerste tint bereikt, maar als er een toon overblijft die het oor bekoort, dan pulseert het hart toch. De toon die het wolkendeken verdampt, zodat de duizend fonteinen daaronder zichtbaar worden voor die ene dorstige in de woestijn. Laat die toon deze toon zijn, de stem van de dwalers.

Johan van Cauwenberge kadert het dubbelspel tussen dichteres en kunstenares in een verhelderend essay. Drietalige uitgave met vertaling naar het Frans en het Engels.

Knipsel

 

zijn kleren waren weg. vreemde
kleren waarin zijn lichaam paste
maar hij niet. hij hoorde hier
niet thuis. hij was niet meer.

iemand had hem bedacht. ergens
tussen de wolken had hij hem gezien.
met gesloten ogen en open hand
was hij eraan begonnen nacht

over een mens te storten. toen had hij
zich vergist. in al zijn ijver sloop zijn
twijfel, zijn misschien. hoever, hoezeer

een deinend leven hem had omgespit,
hoe hij naakt en opgerold zich nergens
meer kon vinden dan in een vredig wit.

 

Over de auteur

Marleen de Crée (Bree, 1941) werd talrijke malen onderscheiden, o.a. met de Provinciale Prijs van Antwerpen voor Poëzie, de Maurice Gilliams- en de August Beernaertprijs van de KANTL en de prijs van de Vlaamse Poëziedagen. Zij publiceerde een 25-tal dichtbundels en gedichten werden opgenomen in tijdschriften en verzamelbundels in Vlaanderen en Nederland.

“Van bij haar debuut is het duidelijk dat Marleen de Crée alleen maar ambachtelijke gave poëtische produkten wil uitgeven. Uit het poëtisch instrumentarium kiest ze procédés als inversie, enjambement, intensifiërende herhaling, synesthesie, paranomasie, die het haar mogelijk maken via de verwoorde emotie de beleefde emotie zo dicht en adequaat mogelijk te benaderen.”
Joris Gerits in Over de brug der aarzelingen (Poëziecentrum 1990)

“Poëzie die mij beroert is poëzie die tegelijk subtiel en complex is, die niet voorspelbaar is en die mij op het verkeerde been zet. Voor mij beantwoordt de poëzie van Marleen de Crée aan die definitie. Je kan ze altijd opnieuw lezen omdat ze leeft, groeit en complexer wordt bij elke lectuur. ”
Joris Gerits in Tussen boog en snaar (Uitgeverij P 2012)

“Marleen de Crée schrijft geen vrijblijvende, maar zeer confronterende poëzie. Wie ze leest begeeft zich op “Kwalsterijs” met bedrieglijke, gevaarlijke wakken.”
Joris Gerits over Druppelpunt (Uitgeverij P 2015)

Fotografe en videoartieste Mirjam Devriendt (Brussel, 1961) studeerde aan LUCA, School of Arts in Brussel. De Gentse fotograaf en grafisch ontwerper Johan Duyck was haar mentor in de fotografie. Zij is de huisfotografe van Berlinde De Bruyckere. Ze werkt regelmatig mee voor verschillende muziek- en theaterensembles, opera, en ballet. Zij doceert in de fotografie- en projectafdeling van de RHoK Academie Beeldende Kunsten in Brussel.

Kunstenares Berlinde De Bruyckere (Gent, 1964) geeft het menselijk lichaam terug aan de kwetsbaarheid, de vergankelijkheid en de eenzaamheid. Haar veelbesproken sculpturen bevolken Belgische en buitenlandse musea, ze vertegenwoordigde België tweemaal op de Biënnale van Venetië. In 1999 ontving ze de Vlaamse Cultuurprijs voor Beeldende Kunst en in 2015 werd ze tot eredoctor aan de Universiteit Gent bekroond. 

Recensies

  1. :

    Wie eenmaal de sculpturen van Berlinde De Bruyckere zag, die uit verwrongen menselijke en dierlijke ledematen bestaan, zal die niet licht vergeten. (…)

    Bij tien van de beelden, gefotografeerd door Mirjam Devriendt, schreef Marleen de Crée evenzoveel gedichten die ook in een Engelse versie (van Willem Groenewegen) en een Franse (van Frans De Haes) in het boek werden opgenomen. De dichteres won diverse prijzen en publiceerde tientallen dichtbundels. Haar rijm- en metrumloze sonnetten passen in hun rijke beeldspraak en toch pregnante zegging wonderwel bij het visuele werk. (…)

    Het resultaat is tweemaal een drievoudige bevestiging van essentie; vrijblijvendheid krijgt in deze drie disciplines en drie talen geen enkele kans. De kwaliteit overstijgt daarmee duidelijk de beperkte kwantiteit.

    NBD Biblion