Winkelmand bekijken “De diepe cello van de nacht” is toegevoegd aan je winkelmand.

 16,00

Druppelpunt

Auteur: Marleen de Crée

Er kruipt een stilte in de gedichten van De Crée. Niet die van langverdiende rust, veeleer de stilte die volgt op een tierende en wervelende drukte. Suizende oren die nog niet geloven dat de drums werkelijk ophielden.

De elegante lyriek en het trillend ritme staan nimmer in de weg van een scherp observerende geest die hardnekkig moet verkondigen. Soms is ze een heraut, verklaart ze de oorlog en sluit ze vrede. Dan spelt ze van onheil. Van oud zeer, herinnering die weegt en zucht. Van nieuwe wonden die niet zonder oorsprong zijn: alle geweld / is in de geur van oud gevat. De Crée ziet de webben in de wereld en wil ze niet ontwarren.

Dichtend in het moment tussen de druppel en de plas, raakt ze die webben net niet aan. Ze traceert ze met een pijnlijke precisie en schrijft zichzelf pas in op het moment dat de draden haar naar de wijnkleurige enclave van haar liefde voeren. Hier schrijft een dichteres die weet dat er geen balans is, enkel balanceren.

Publicatiedatum: 2015

Aantal pagina’s: 48

ISBN: 978-94-91455-76-6

Knipsel

Morgen

een vrouw, uit de nacht gesneden
bewandelde het naakt, danste
de geliefde ronde. van grashalm
naar zandkorrel in de lenige
gewrichten van haar ziel.

een clandestien lachje
schoor het geluk met een gezicht
aan de slaap ontsnapt. als een schuld
op zoek naar een vrije zonde.

Over de auteur

Marleen de Crée werd talrijke malen onderscheiden, o.a. met de Provinciale Prijs van Antwerpen voor Poëzie, de Maurice Gilliams- en de August Bernaertprijs en de Prijs van de Vlaamse Poëziedagen. Zij publiceerde een 20-tal dichtbundels en gedichten werden opgenomen in tijdschriften en verzamelbundels in Vlaanderen en Nederland. 

Recensies

  1. :

    Het beeld van de spanning tussen stilstand en beweging, tussen energiek vasthouden en loslaten, drukt uit wat de dichteres met haar poëzie nastreeft (…) Zoals vrijwel steeds bij De Crée is de bundel samengesteld uit reeksen van thematisch verwante gedichten. De openingsreeks, ‘L’ultima canzone’, baadt in melancholie, maar vertolkt tegelijk ook een intens gevoel van dreiging en eindigheid. Die sfeer wordt vooral opgeroepen via suggestieve ruimteaanduidingen en gepersonifieerde objecten. (…) De poëzie slaagt er weliswaar in die begenadigde momenten te doen herleven, maar het gemis en het gevoel van verbanning zijn er niet minder intens om. – Dirk De Geest in Poëziekrant 

  2. :

    De Crée maakt veel gebruik van personificatie en contrasten. Ze haalt haar inspiratie o.a. bij auteurs als Rilke, Lucebert, Claus en Garcia Lorca. (…) Ze behaalde diverse literaire prijzen in Vlaanderen. Verzorgde bundel, waarbij de afbelding van de stoelen op het voorplat het omslag-/druppelpunt symboliseren. – R.A. Wagenaar-Duursma in NBD Biblion 

  3. :

    Marleen de Crée tast in haar verzen, die strak gecomponeerd zijn (…) en vaak in een totaal eigen ingekleurde beeldspraak de opening creëren naar het universum dat hier vorm en gestalte krijgt, de contouren af van wat het leven haar tot hiertoe heeft gebracht. (…)
    Poëzie die kracht ademt, poëzie als vluchtheuvel. – Jooris van Hulle in Vlaanderen

SKU: 406 Categorie: Tags: ,