21,00

Draden – gevolgd door Wat

Auteur: Chantal Maillard Bart Vonck

Na Plato Doden (Uitgeverij P, 2006), waarin Chantal Maillard al de moeilijke relatie tussen werkelijkheid en de verwoording ervan in kaart bracht, voert de dichteres in Draden gevolgd door Wat haar onderzoek naar het waarheidsgehalte van woorden en concepten verder. Tussen buitenwereld en binnenwereld (waarvan je eigen gevoelens en gedachten de inhoud zijn) treedt een diepe vervreemding op. Het ‘ik’ verliest al zijn attributen en identiteiten om uiteindelijk uit te monden in een anonimiteit die veel vandoen heeft met de bevreemdende wereld van Samuel Beckett. In deze bundel reiken zang en filosofisch onderzoek elkaar weer de hand.

In Draden worden de woorden almaar smaller, als draden op een virtueel weefgetouw. De verzwakking van het lichaam wordt waargenomen, tot het subject er ook moreel onderdoor gaat. Dan pas begint de overgang naar een eindpunt, waar alles uitloopt op “een nul in het niets”.

Knipsel

Zeg me

Weggaan, blijven, willen. Ophouden
met willen. Zeg me wat ik moet doen.
Rituelen. Zeg me. Vraag niet,
wees beschikbaar. Ophouden met beminnen. Zonder
antwoorden. Zonder wil. Om hier
te zijn. Meer. Vertel me een verhaal
dat geen einde heeft. Dat geen
begin heeft. Vraag niet,
wees beschikbaar. Weggaan, blijven, vertellen.
Houd niet op met vertellen.

Zeg me wat met mij gebeurd is.

Over de auteur

Chantal Maillard (Brussel, 1951) is een Spaanse schrijfster van Belgische origine. Ze is doctor in de filosofie, professor esthetica en kunsttheorie en critica voor de kranten ABC en El País. Ze is gespecialiseerd in oosterse filosofie en esthetica. Maillard publiceerde filosofische essays, dagboeken en vijf dichtbundels, waarvan Plato doden (in vertaling bij Uitgeverij P, 2006) de Spaanse Nationale Poëzieprijs (2004) kreeg. Bart Vonck (Brugge, 1957) is dichter, literair vertaler en criticus. Hij publiceerde vijf dichtbundels. In 2014 verschijnt zijn zesde bundel Teloor, Zalig’bij Uitgeverij P. Vonck vertaalt uit het Spaans, Frans en Portugees.

Recensies

  1. :

    Over Draden – gevolgd door Wat:

    Maillard voelt de drang om te dichten, ze heeft geen keuze, ze moet ‘zeggen’ en dat simpelweg ‘om niet te eindigen, om te overleven’.
    Poëziekrant

    De gedichten in Draden zijn doortrokken van dood, pijn, paniek, angst en schuldgevoel, zonder dat de gebeurtenis zelf wordt benoemd. (…) Al schrijvend observeert Maillard van een afstand de beelden van buiten en de draden binnenin – haar gemoedstoestanden – onderzoekt ze, bevraagt en (be)schrijft ze op de weg naar het oppervlak, dat alles om te overleven.
    Jacqueline Visscher in De Leeswolf