De schaduw van Morandi

Auteur: Antoon Van den Braembussche

In deze bundel gaat Antoon Van den Braembussche een gesprek aan met de beeldende kunst. Hierbij dringt hij door in de raadselachtigheid van alledaagse voorwerpen (Morandi) en de wijze waarop een hand het onzegbare lijden van corona evoceert (Sofie Muller). De bundel opent met een memorabele coronacyclus en eindigt met Paul Celan en de traumatische herinnering aan de Holocaust.

In een glasheldere, sobere taal weet de dichter het ongrijpbare in de dingen en het lijden tot uitdrukking te brengen. Daarnaast komt steeds de liefde aan bod waarin tederheid en het sublieme een onverwacht huwelijk aangaan.

Over de auteur

Antoon Van den Braembussche doceerde onder meer kunstfilosofie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en kunstkritiek aan de VUB. Poëzie is dan ook de creatieve plek bij uitstek waar kunst en filosofie elkaar kunnen ontmoeten. Daarnaast zijn liefde, stilte en het onuitsprekelijke als kernthema’s steeds nadrukkelijker aanwezig. Door de filosofische en tegelijk mystieke inslag bekleedt deze poëzie een vrijwel unieke plaats in het huidige poëzielandschap. Sinds zijn eerste publicaties in de jaren ’60 tot ’90 van vorige eeuw (als Tonko Brem) is Van den Braembussche reeds aan zijn zevende dichtbundel toegekomen.