Braziliaans blauw
Een acteur, op zoek naar een overtuigende rol om te spelen. Zo omschreef Maria Barnas Joris Iven ooit. In Braziliaans blauw incarneert de dichter deze dubieuze karakterisering tot het uiterste. Hij glijdt in de huid van figuren die zijn denken en dichten beïnvloedden, laat ze brieven aan elkaar schrijven. Oorzaak wordt gevolg, de gedichten voeren de taal van hun leenheren en de man Joris Iven verschuilt zich schalks achter het motto ontleend aan Shakespeare: “Life is a tale told by an idiot, full of sound and fury, signifying nothing.”
De schitterende brieven evoceren hun personages als schaduwen in de grot. Bessie Head bekent aan Breyten Breytenbach, Ensor verhaalt van schelpen en regen aan Emile Verhaeren, Sjostakovitch tekent op dat wat met de pen geschreven werd, geen bijl nog kan omhakken. We spreken hem niet tegen.
Knipsel
Jij weet waar ik ben opgegroeid: in een souvenirwinkel,
met schelpen, chinoiserieën, glazen kralen en sieraden,
poppetjes en opgezette dieren. Driemasters in flessen,
badkarren in miniatuur. Ik ben geboren op de Venusdag.
Ik zag haar blauwgroene ogen en lange haren van zand.
Ze straalde en schuimde, ze schrokte en kwijlde. Dan
kwam oma die voorover boog bij mijn bed, vermomd
als een kokette boerin met een afschrikwekkend masker.
De papegaai maakte kabaal, de aap plaste in een schelp. […]
Over de auteur
Joris Iven (1954) is dichter en vertaler. In 1987 oogstte hij lovende kritiek op zijn debuut Galerie de Taxus. Bij Uitgeverij P verschenen Perkament/Testament (2001), Alles bij elkaar (2005) en Ninglinspo (2009).
jancorbeels – :
Over Braziliaans Blauw:
Het lezen in Braziliaans Blauw wordt, naargelang men verder in deze sterke bundel vordert, een luisteren naar mensen die iets te vertellen hebben, maar dat niet kunnen zonder het medium dichter. Deze poëzie is absoluut vrij van ballast. Aan dit boek is hard gewerkt, dat lees je aan alle gedichten af. (…) Joris Iven vertelt vooral niet, wat we al wisten en dat wens ik alle dichters toe…
De Auteur
Nele Lambrichts – :
Voor mij is Iven zeker in zijn opzet geslaagd. De kiem die in Alles bij elkaar alles dreigde te overwoekeren, is binnen het keurslijf van zijn sonnet opengebloeid tot een poëzie die zowel in woord als beeld het ontdekken waard is.
Meander
Nele Lambrichts – :
Joris Iven brengt de confidenties van diverse artiesten, schrijvers en kunstenaars. Iven gooit ze de wereld in omdat daar nood aan is. De dichter beslist en beschikt. De lezer luistert af, leert bij en snakt naar meer. Ivens taal is koel, secuur en sober. Hij schildert zijn metaforen tot mooie tableaus. Waar de broze scheidingskloof ligt tussen de historische waarheden en de losse interpretaties die de dichter maakt, is moeilijk te bepalen, maar de gedichten kunnen verder zonder deze bezorgdheid. Het lezen van Braziliaans blauw wordt, naargelang men verder in deze sterke bundel vordert, een luisteren naar mensen die iets vertellen hebben, maar dat niet kunnen zonder het medium dichter. Deze poëzie is absoluut vrij van ballast. Aan dit boek is hard gewerkt, dat lees je aan alle gedichten af. […] Joris Iven heeft zijn historische personages vermenselijkt, ook hun kleine kantjes zijn de noodzakelijke kracht van deze bundel. De schoonheid van het concept is een intelligente verwerking van een zeer individuele invulling. Zo krijgen deze gedichten een grote menselijkheid. Over Braziliaans blauw is nagedacht. Aan Braziliaans blauw is gekapt en geschaafd. Joris Iven vertelt vooral niet, wat we al wisten en dat wens ik al dichters toe …
Frank Decerf, De auteur