Pervigilium Veneris
Het Pervigilium Veneris, een anoniem gedicht uit de vierde eeuw, bloeit als een late roos in het herfstlandschap van de antieke Latijnse poëzie. Centraal staat Venus, godin van de liefde, die in de lente de natuur weer tot leven brengt. Haar lentefeest is voor de dichter aanleiding tot een evocatie van de universele kracht van de liefde én een aangrijpende klacht over zijn eigen eenzaamheid. Het Pervigilium Veneris, dat o.a. door Bilderdijk werd vertaald en dat Gorter beïnvloedde bij het schrijven van Mei, is een hymnische, jubelende lofzang op het beminnen.
De rijke verbeeldingskracht van de dichter maakte dit traditionele gegeven tot een uniek tekstjuweel. Patrick Lateurs glasheldere vertaling van het Pervigilium Veneris is daarom een onmisbare klassieker in de bibliotheek van elke (tekst)minnaar.
Knipsel
Morgen moet de liefde komen
bij wie nooit heeft liefgehad,
bij wie ooit heeft liefgehad
moet de liefde morgen komen.
Een nieuwe lente! vol geluiden
de lentelucht waaruit de wereld
geboren werd! alles is liefde
en harmonie en al wat vleugels
heeft, huwt in lentetijd. De buien
bevruchten kruinen, als een bruid bindt
het woud de haren los. En Venus
die liefdebanden knoopt, vlecht morgen
met mirtetwijgen in het lommer
van bomen pril-groene priëlen.
Ja, morgen zetelt weer Dione
hoog op haar troon: haar woord zal wet zijn.
Morgen moet de liefde komen
bij wie nooit heeft liefgehad,
bij wie ooit heeft liefgehad
moet de liefde morgen komen.
Over de auteur
Patrick Lateur (Beveren-Leie, 1949) is leraar klassieke talen en hoofdredacteur van het tijdschrift Vlaanderen en redacteur van Kleio. Naast eigen werk heeft hij ook vertalingen en bloemlezingen gemaakt. Bij Uitgeverij P heeft hij tot nog toe vier juweeltjes uitgegeven. In 1996 verscheen Pervigilium Veneris, een anoniem lentelied over liefde en eenzaamheid. Zeven vrouwen (1997) schetst een indringend portret van zeven bijbelse vrouwen. In Rome & Assisi(1998) voert de dichter ons mee naar het Rome van de catacomben, het Assisi van Franciscus om uiteindelijk weer in Rome te belanden op de breuklijn tussen vroegchristendom en Middeleeuwen. Cupido cruciatus (1999) tenslotte is een poëtische fantasie van Ausonius, waarin vrouwen de liefdesgod folteren.
Recensies
Er zijn nog geen reviews.