16,00

Zwerfsteen

Auteur: Jan Geerts

we zwijgen van wat we niet kunnen / vergeten, hoe dichter we komen / hoe verder weg we zijn, we worden / kleiner en kleiner en we waren al zo weinig

Jan Geerts wringt opnieuw het betere dichtwerk uit de taal. Het doornroosje-syndroom, glazen lichamen en verwelkend verdriet zijn herauten van een haast onstilbare honger naar nietigheid. Niet op leven en dood, maar op het wel of niet bij hebben van een grote paraplu, met bloemetjesmotief. De structuur strak, worden de gedichten uitgegooid als dobbers. Geerts vist naar die kleine momenten waarin het het leven openbarst, en die al te vaak onopgemerkt voorbij gaan. Hij geeft geen aanwijzingen, zegt niet hoe het beter kan, hij trekt ze enkel op het droge. Of u daarom naar lucht moet happen, is uw zaak.

Knipsel

neem mij, zei ze, en hou me
bij, sluit me op in je wildste
dromen, bewaar me tot
bloedens toe en laat me
je niet ontkomen, waarheen
jij ook gaat, blijf hier, neem
me en eet van mijn geluk
het houdt je niet voor mogelijk
bijt je tanden stuk voor stuk
sla mij in je gedachten
neem mij helemaal
of neem mij niet

Over de auteur

JAN GEERTS (Hoogstraten, 1972) is schrijfdocent en dichter. Hij publiceerde gedichten in diverse literaire tijdschriften en debuteerde in 2004 met Tijdverdriet en andere seizoenen (Uitgeverij P). Daarop volgden Een volle maan met onze handen ernaast (2005) en De n van iemand (2008).

Recensies

  1. :

    Met Zwerfsteen heeft Jan Geerts een prachtige dichtbundel geschreven, met veel zeggingskracht.

    Kunsttijdschrift Vlaanderen

  2. :

    Het gedicht gaat over een reis, maar net zo goed zou het over een universeel gevoel van ontheemdheid kunnen gaan, of over de innerlijke verscheurdheid van een individu. (…) Zwerfsteen staat vol met bijzondere verzen.

    Lies Van Gasse, Focus Knack

SKU: 35 Categorie: Tags: ,