16,00

Zangvlucht

Auteur: Lucienne Stassaert

Zangvlucht is een lamento, een klaagzang, die het overlijden van haar geliefde treurend bezingt. Leven en dood ligt niet in onze handen. ‘Wij zijn de speelballen van een geblinddoekte jongleur’. Toch is de overledene niet geheel verdwenen. Je blijft hem tegenkomen in het doolhof van de dood die het silhouet van de overledene vermenigvuldigt.

Zangvlucht is ook duiken in de nachtblauwe diepte van een dromerige wereld waarin de dichter een lasso zou willen werpen om de merrie van de nachten te vangen. ‘Op het scherp van een droom wordt het gemis vloeibaar als water.’ Momenten van broze pijnlijkheid van ‘leren sterven met het leven dat je niet hebt geleid voor ogen’ wisselen af met momenten van kracht waarin het besef komt dat men moet leren leven voor het te laat is. Over liefde en gemis en over ‘hoe tijdens de zangvlucht van een vogel het licht uitwaaiert in een doorvlamd perspectief’.

Publicatiedatum: 2016

Aantal pagina’s: 48

ISBN: 978-94-91455-90-2

Knipsel

Gemis is een maankind
met ellenlange vingers
om op de tast
je binnenste te verkennen –
Het zal ooit, te laat,
op de wereld komen:
een doodgeboren ding
dat sprekend gelijkt
op wat hersenspinsels uitbroeden.

Over de auteur

Lucienne Stassaert, kunstenares, schrijfster en vertaalster, publiceerde bij Uitgeverij P de dichtbundels Als later dan nog bestaat, Keerpunt, Drempeltijd en Nabloei. Stassaert vertaalde gedichten van Dickinson, Plath, Hadewijch en Chédid. Een eerste reeks dagboekfragmenten verscheen onder de titel Souvenirs (2014). Zij ontving o.a. de Arkprijs van Het Vrije Woord (1979) en de Provinciale Prijs voor Letterkunde van de provincie Antwerpen (1992).

Recensies

  1. :

    De bundeling is een proeve van de eigenschap waar zij bekend om is bij al wie haar ooit ontmoet heeft: haar enthousiasme.

    Anneleen De Coux, Poëziekrant 

  2. :

    Zangvlucht, haar recentste bundel, toont het meesterschap van Stassaerts jarenlange denken over de dood in relatie tot de wereld. […] Persoonlijke ervaring heeft Stassaerts werk steeds gekleurd, maar terwijl ze er als jonge dichter nog van wegvluchtte (het mag geen allesbeslissende drijfveer zijn, maakte ze Roggeman duidelijk), is het poëtisch verkennen van persoonlijk verdriet en herinnering in deze bundel een toevluchtsoord geworden. Zangvlucht is een lyrische bundel. De muziek is die van de stem van de dichter die tegen zichzelf praat. Maar wat de dichter tegen zichzelf te vertellen heeft, belangt niet alleen Stassaert aan. […] Van een ademloze rouw neemt ze ons mee naar een gevecht met de stilte en een liefdevolle dans met het verleden. Ze doet waar ze goed in is: ze wringt levendige poëzie uit de dood en geeft ons zo flagrante melancholie als koppige wijsheid.

    Sarah Posman, Poëziekrant

SKU: 412 Categorie: Tags: ,