Winkelmand bekijken “De diepe cello van de nacht” is toegevoegd aan je winkelmand.
Publicatiedatum

10/02/2018

ISBN

978-94-92339-51-5

 17,00

Nergens in het bijzonder

Auteur: Jana Arns

Een vrouw die niets zegt, en ook dat wordt niet gehoord. Een vader die zoveel reisde dat grenzen trekken moeilijk werd. Een hoorapparaat dat voetstappen opvangt, die niet weerklinken, een dementerende klok. Arns knoopt op de tast inzichten van duizelingwekkende subtiliteit aan elkaar. Kleine stukjes leven licht ze met een natuurlijk ritme uit de werkelijkheid. Mensen en verschijnselen worden geroniseerd – soms met een vlijmscherp randje.

En toch. Katers worden verkleed voor elk feest. Een patiënt stofzuigt het gras, gooit brood naar geen eenden. Een koekoek die hees klinkt, en een nieuwe dag, kraakvers en zonder bijlagen. Er worden baantjes getrokken in sloten koffie. Ergens in het ontroerende donker van de woorden lacht een dichter. En dat daar niets op rijmde.

Knipsel

Rappel

Met dit aangetekend schrijven
zet ik je mijn hoofd uit.

Je opzeg steekt al in dozen
samen met het hoederecht over onze zorgen.

Ruzie is de grens
van elk verbond overgestoken.

In de ik-kan-niet-slaapkamer
liggen wij vijfentwintig jaar op sterven.

Als de deurwaarder komt
zijn wij reeds leeggehaald.

Over de auteur

Jana Arns (Gent, 1983) is muzikante, fotografe en dichteres, en dat nooit los van elkaar. Als muzikante is ze verbonden aan het ensemble Aranis, waarmee ze al 15 jaar concerteert in binnen- en buitenland. Ze exposeerde in onder meer de Salons in Sint-Niklaas en Museum M Leuven. Met haar opgemerkte debuut Status: het is ingewikkeld (Uitgeverij P, 2016) won zij de Prijs Letterkunde Oost-Vlaanderen 2017.

Recensies

  1. :

    De lichtvoetige woordspeling die tot absurdistische situaties leidt, is het handelsmerk van Jana Arns. Soms doen de gedichten van Jana Arns me aan songteksten denken: heel persoonlijk, mooi geformuleerd, met hier en daar een prikkelende dubbelzinnigheid.

    Eric van Loo, Meander, 2018

    Ik schiet hier regelmatig bij in de lach, ook al is het niet echt een vrolijke boel. Het is een lach van herkenning. En van bevrijding. (…)

    Het schuurt, het wrikt, het wil niet, maar toch, omdat de poëzie de zaken zo soepel in zich verenigt blijft de boel heel, dragelijk. (…)

    Nergens in het bijzonder is een ijzersterke bundel poëzie, waarin heel wat hedendaagse, overbezette, op de rand van een burn-out bungelende vrouwen (en mannen) zichzelf zullen herkennen, om tegelijk even opgelucht adem te halen.

    Koen Vergeer, Poëziekrant, 2018

  2. :

    Wat vooral aanwezig is, is veel poëzie: beelden, formuleringen, ritmes, paradoxen, weglatingen, motieven en herhalingen waarin onvermoede betekenissen ontstaan. Er is in elk gedicht een vederlichte, speelse taal die ademruimte geeft aan de chaos van de wereld. (…)

    In de bundel komen dansers zonder toekomstmuziek voor. Die toekomstmuziek wordt geboden door de poëzie. De wereld is misschien nergens in het bijzonder. Wat deze poëzie doet, is de wereld een plaats geven: ergens in het bijzonder.

    Jan Geerts, 2018

     

  3. :

    Dit is een poëzie van de ontnuchtering. Zeker. Maar Arns (en dit is haar kracht en de kracht van de poëzie) zoekt niet naar een hard-asertieve maar naar een kwetsbare, zelfs quasi ingetogen verwoording voor die gegevens. Haar schriftuur is subtiel en sensitief, op zoek naar een empathische lezer.

    Alain Delmotte, De Auteur

  4. :

    Sinds haar debuut is Arns onmiskenbaar gegroeid als dichter. Opnieuw wordt de lezer getroffen door de precieze beeldspraak en de rake verwoordingen, waardoor sommige regels haast voorbestemd zijn om over te schrijven, in te kaderen. (…)

    De bundels is weliswaar zwart van toon, maar toch is er nog ruimte voor aangename indrukken en voor humoristische observaties. Dat komt vooral doordat Arns veel oog heeft voor sprekende beelden die het dagelijkse leven steeds weer laten oplichten als een verrassende ervaring. 

    Dirk de Geest, MappaLibri

  5. :

    Schijnbaar luchtig en gemakkelijk weet Arns ook de wreedste zaken onder woorden te brengen, zoals in ‘Kerst in Oorlogsland’: ‘Wanneer de muziek stopt, / wordt niets geopend dan vuur’. Een bundel om vaak te herlezen en elke keer weer iets nieuws te ontdekken.

    E. de Jager, NBD Biblion